Blauw

Ik wist wat ik ging doen, liet geen twijfel toe
Barney zou het verliezen van Stanley’s mes
Door mijn blauwe haat gestuurd, mijn scherpe les
Oversteeg de angst voor Red, Yellow & Blue

Wie speelt voor God wordt verzwolgen door hybris
De Grieken wisten het al, het katheder
Past de eigen gedachten, zakten neder
Op de knieën: Zeus was niet hun Nemesis

In het azuur schitterde de verveeldheid
In haar ogen, de onverschillige slet,
Of toch een heilige, dat verschil raakt kwijt

In de vegen op het oppervlak, de strijd
Blatend mijn kervend, horizontaal gebed:
“Maak dat ik haar kille hart doormidden snijd.”

C. Gijsen, 29.08.10